-Ξάφνου είδα έναν μεγαλόσωμο άντρα με καράφλα και μπλε μπιζάμες.-Όχι Νάντια δεν ήταν μπιζάμες,ήταν κάτι απαίσια ρούχα που θυμίζουν εγκληματία
.-Μάζι του ήταν η κυρία Μαριόλα.
-Κορίτσια κοιμηθείτε τώρα αλλιώς...
-Εντάξει γιαγιά θα κοιμηθούμε.
Ξημέρωσε.Ήταν η πρώτη και η τελευταία ημέρα που τους βλέπαμε.
-Πρέπει να λύσουμε αυτό το μυστήριο.Έ Νικόλ?
-Νικόλ....μα που πήγε?
-Εδω είμαι.Και βρήκα ένα στοιχείο.Η Μαριόλα ειναι ψηλή-ψηλή-ψηλομύτα.
-Τί????Παλιόπαιδα!Όλα αυτά για μένα?Θα το πω στη γιαγιά σας.....
-Πέστο και γω θα πώ πως έκλεψες 1.000€!!!!!
-Φουνουκλή, πρέπει να φύγουμε γρήγορα από εδώ, μαζί με αυτά τα κορίτσια.
-Αφήστε μας, αφήστε μας , δεν αντέχαμε καθόλου. Έπρεπε να το σκάσουμε ξκαι αρχίσαμε να τρέχουμε ώσπου φτάσαμε στο ψιλικατζίδικο της κυρίας Γωγώς..
-Μα ναι! οι εγκληματίες ήτανε...........
Σσσσσσσσσσσσσσσ........
-Μα τι γίνεται?Νάντια?
-Δεν ξέρω πάντως το σκάσαμε!!!!! Μάλλον το 'σκασα.Νάντιααααααα???
ΝΙΚΟΛ,ξύπνα...............
-Ά! ήταν όνειρο, παράξενο όνειρο.!!!Τι ώρα είναι?
-12¨58 και 58 δευτερόλεπτα..Πάμε στο εστιατόριο?????
-Ναι κορίτσι μου.Πάμε.
